Jade

Jade

Je ogen glinsterden onder de constellatie van de schorpioen

en in je blik leek ik de ringen van Saturnus te zien, symbool

van kosmische verbondenheid en gezegend door de zilverglans

van onze maan die licht wierp op onze silhouetten om zo de

schaduwen te vormen van onze alter-ego’s, geen jij en ik meer

enkel wij in het elixir van de nachtelijke heilige duisternis.

 

Je vuurrode lippen waren de poorten die je geloftes nog net

enkele minuten kon tegenhouden omdat je hart niet tot zwijgen

kon worden bevolen en je ziel het wilde uitschreeuwen als een

bevel naar de kraaien die als levende waterspuwers getuigen waren

van de eed die onze harten smeden in het binnenste van onze

lichamen die hunkerden naar de kosmische omhelzing omdat

huivering en smachten nu zouden versmelten tot de hostie

van ons verhaal die tot de verbeelding zou spreken van de

geveugelde boodschappers sinds het begin der tijden.

 

Je ja-woord was  de oerkreet van de harten die eindelijk

de sleutel hadden gekregen om de mysteries te begrijpen

in de eenvoud van harten die synchroon werden en onze

zielen die de uitdaging der tijden aangingen voor eeuwig,

op het altaar van de stad die gebouwd werd door

bloed en de ontgoocheling der mensen, die dag werd

ik pas geboren op het doopvont van de liefde.

Je bent mijn adem, mijn ziel, mijn droom.

 

Foto: rechtenvrij.

1 comment

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *