Ik die al duizenden levenseinden beleefde
ontwaak bij de herinnering van je kus,
de maan die het strand streelt,
de wolf die drinkt uit het meer van geduld.
In het absurde van de realiteit zal ik voor
je vechten, omdat deze strijd de laatste is.
Ik hou van je voor altijd!
Thalmaray :
Dank je wel!
schollema :
schitterend gedicht
Carla Burer :
Schitterend weer verwoord Thalmaray ! Er zit zoveel in verborgen,...
Thalmaray :
Sweet Dreams!
Thalmaray :
Hoi, ben geen open boek, gecompliceerd eeuwige romanticus.
Carla Burer :
Prachtige liefdevolle verhalen Thalmaray ! Ze doen mij wegdromen naar...
Marije hendrikx :
Ja, zo is dat! Mooie column !
Diederik Den Dooven :
Dit soort van eenzaamheid herken ik als deel van mezelf!...