In de vroegte van de morgen
beukt je naam me wakker.
In de illusie van het gevoel
weet ik dat je me nodig hebt.
De nachtrust is niet langer
de spons die mijn vermoeide
ziel tijdelijk rust gunt.
In de hartslag van de nacht
hoor ik ook het ritme
van jouw leven.
Thalmaray :
Dank je wel!
schollema :
schitterend gedicht
Carla Burer :
Schitterend weer verwoord Thalmaray ! Er zit zoveel in verborgen,...
Thalmaray :
Sweet Dreams!
Thalmaray :
Hoi, ben geen open boek, gecompliceerd eeuwige romanticus.
Carla Burer :
Prachtige liefdevolle verhalen Thalmaray ! Ze doen mij wegdromen naar...
Marije hendrikx :
Ja, zo is dat! Mooie column !
Diederik Den Dooven :
Dit soort van eenzaamheid herken ik als deel van mezelf!...