Poëzie
Kind van de zomer
De zomer sterft vertraagd weg en de zee huilt stokkend omdat je vandaag niet aanwezig was in de duinen van de nakende herfst. Moe, maar niet leeg, verkennen mijn ogen de slapende morgen. Hoewel je er niet bent,…
Read more
Golfbrekers
In de leemte van mijn verloren dagen lijk jij onzichtbaar over mij te waken als een kloppend hart dat kalm maar zelfzeker, de golven van een andere wereld een bestaan geeft. Kilometers liggen tussen ons, als een desolaat…
Read more
Tijdspiegel
Tijdspiegel Ergens in de extase van de morgen bewaakt er een kind de golfbrekers van de laatste verwachting. Aan de voet van het hemelgordijn roept het mensje het verleden op en tot mijn verbazing zie ik door de…
Read more
Vraagtekens
Vraagtekens Met de smaak van een avondkus en de schaduw die uit mijn gezicht kruipt, hoor ik afgebroken stemmen in de kilte van het zeewater. Ik voel nog hoe mijn hand daarnet een handschoen vormde rond…
Read more
Papieren aanraking
Mijn vingers trillen bij de aanraking van dit blad dat eigenlijk je gezicht had moeten zijn. Met elke vinger zou ik een defrustrerende nevel werpen op je satijnen huid, de geboren zweetdruppels zou ik omvormen tot glinsterende miniatuurparels. …
Read more
Wanneer ik er niet meer ben
Wanneer ik er niet meer ben, zal je mij terugvinden in de iris van mijn zoon, een blik die de brug der zuchten zal smeden tussen gisteren en morgen. Wanneer ik er niet meer ben, zal mijn laatste…
Read more
